Stemming

Stemming is het afstemmen van een muziekinstrument om de juiste toonhoogte te kunnen halen. Het doel van stemming is om ervoor te zorgen dat alle noten op het instrument met elkaar en met andere instrumenten of muzikale referentiepunten, zoals een toonladder of een toonhoogtebepalingssysteem overeenkomen. 

Stemming is van cruciaal belang voor muzikanten en muziekliefhebbers, omdat een instrument dat niet correct is gestemd niet goed klinkt en niet in harmonie kan zijn met andere instrumenten. Het stemmen van een instrument zoals een gitaar kan worden gedaan met behulp van een stemapparaat, stemvork of door simpelweg te luisteren en aan te passen op gehoor. Goed stemmen vereist nauwkeurigheid en ervaring.

Er zijn verschillende soorten stemmingen die worden gebruikt in verschillende muziekgenres en culturen. Enkele voorbeelden zijn de volgende stemmingen:

  • Reine stemming: Reine stemming, ook wel "puur" genoemd, is een muzikale stemming waarbij de frequentieverhoudingen tussen noten gebaseerd zijn op eenvoudige, gehele getallen. Zo wordt bijvoorbeeld de kwint weergegeven als 3/2, de kwart als 4/3, de grote terts als 5/4 en de kleine terts als 6/5. Het octaaf wordt vertegenwoordigd door de breuk 2/1.
  • Stemming van Pythagoras: De stemming van Pythagoras is gebaseerd op de reeks van Pythagoras, die de frequentieverhoudingen tussen noten bepaalt op basis van kwinten. Dit betekent dat de frequentie van de volgende noot exact 3/2 keer hoger is dan de vorige noot.
  • Middentoonstemming: Middentoonstemming is een stemming die gebruikt wordt in westerse muziek en die gebaseerd is op gelijkmatige verdeling van de afstand tussen noten. Bij deze stemming wordt de afstand tussen twee opeenvolgende noten verdeeld in twee gelijke delen, waardoor de frequentieverhoudingen tussen noten niet exact overeenkomen met de eenvoudige gehele getallen uit de reine stemming.
  • Welgetempereerde stemming: Welgetempereerde stemming is een variant van de middentoonstemming, waarbij de afstanden tussen noten worden aangepast om het mogelijk te maken om in alle toonsoorten te spelen zonder dat de muziek vals gaat klinken. Deze stemming werd ontwikkeld in de 17e eeuw en wordt nog steeds veel gebruikt in westerse muziek.
  • 31-toonsverdeling: 31-toonsverdeling is een stemming waarbij het octaaf wordt verdeeld in 31 gelijke delen. Deze stemming maakt het mogelijk om muziek te spelen met meer noten binnen het octaaf dan de traditionele westerse stemmingen. 31-toonsverdeling wordt voornamelijk gebruikt in hedendaagse muziek en experimentele muziekgenres.
Chatten