Articulatietekens

In de muziek worden articulatietekens gebruikt om de manier waarop een noot of een reeks noten gespeeld moet worden aan te geven. Deze tekens geven aan hoe de noot aangeslagen, gebogen of gestopt moet worden om de gewenste klank te produceren. Articulatietekens zijn vooral belangrijk voor blazers en strijkers, omdat zij meer controle moeten hebben over de manier waarop ze de noten spelen.

Enkele veelvoorkomende articulatietekens zijn:

• Staccato: hierbij worden de noten kort gespeeld, gescheiden van elkaar.
• Legato: hierbij worden de noten vloeiend gespeeld en aan elkaar gebonden.
• Marcato: hierbij worden de noten extra benadrukt en krachtig gespeeld.
• Tenuto: hierbij wordt de noot iets langer aangehouden dan normaal.

Naast deze tekens zijn er nog vele andere articulatietekens die aangeven hoe de noot gespeeld moet worden. Articulatie is een belangrijk onderdeel van de interpretatie van muziek en kan de emotie en sfeer van een muziekstuk sterk beïnvloeden.